Slagersdochter, geboren en getogen in Nieuw-Lekkerland, zeven broers en een zus, getrouwd met haar jeugdliefde Gien, trotse moeder van een dochter en zoon, speelt piano, zingt graag en werkt sinds haar 18de (1981) bij Ford Wensveen. Mogen wij je voorstellen aan: Dicky.

Dat is overigens haar zelfverzonnen roepnaam. Officieel is het Dirkje Teuntje Karreman-Bouter, maar dat werd al snel Dikkie. Om met die naam brieven of e-mails af te sluiten vond ze wat minder staan en dus veranderde zij het in Dicky. Veel mensen weten niet beter dan dat Dicky haar echte naam is. “Van kinds af aan word ik ook vaak Dirk genoemd en dat vind ik ook prima!”

Misschien verwacht je dat Dicky na de Mavo bij haar vader in de slagerij ging werken. Ze wist al heel snel dat dit vak niets voor haar was. Wel raakte Dicky door haar vader geïnspireerd voor het vak wat ze nu doet. Hij sprak altijd vol lof over ‘Corrie van kantoor’. Dat zij zo’n duizendpoot was en alle cijfers altijd keurig op orde had. “Dat wilde ik ook! Mensen blij maken met het werk wat ik doe en hen zo helpen met ondernemer zijn.”

Na het afronden van de Mavo ging Dicky werken bij notariskantoor Van Driel in Streefkerk. In haar avonduren behaalde zij haar middenstandsdiploma. Het liefste was ze naar de MEAO gegaan in Rotterdam, maar haar ouders vonden het te spannend om een 16-jarig meisje iedere dag naar de grote stad te laten gaan.

Na haar middenstandsdiploma ging Dicky door voor haar praktijkdiploma boekhouden, moderne bedrijfsadministratie, SPD en tot slot een Post HBO Bedrijfskunde. Tot haar vijftigste heeft ze studies gevolgd met tussenposes door de geboorten van haar kinderen en de periode dat ze mantelzorger was. “Ik vind leren heel erg leuk. Ik wil weten waar ik mee bezig ben en hoe het precies in elkaar zit. Dat heb ik met mijn vak, maar ook als wij een nieuw computersysteem krijgen. Ik wil dan precies weten wat het allemaal kan en hoe het in elkaar steekt. Ik neem niets klakkeloos aan zonder dat ik de theorie helemaal onder de knie heb.”

Dicky werkte niet lang bij Notaris Van Driel. Het werk werd daar minder en dus zocht Dicky naar een andere baan. Ze las een advertentie voor een administratief medewerker bij Ford Wensveen. Op deze vacature solliciteerden 74 mensen. “De vrouw van de notaris was verre familie van de familie Wensveen. De notaris vond het jammer dat ik wegging en gaf mij een mooie aanbeveling mee. Op die manier kwam ik op mijn achttiende bij Ford Wensveen te werken. Tussen de monteurs. Van een heel keurig notariskantoor, waar etiquette hoog in het vaandel stond, ging ik werken in een mannenwereld. Nu was ik door mijn broers wel wat gewend, maar ik moest toch even schakelen.”

Van kinds af aan was Dicky al gek op auto’s; ongetwijfeld meegekregen van haar vader en broers. Bij Ford Wensveen was zij dus zeker op haar plaats. “Eerlijk gezegd boeiden de Ford-modellen van die tijd mij niet veel. Pas toen de Ford Sierra kwam, kreeg ik interesse. Die wagen vond ik echt mooi. Daarvoor was ik gek van de Opel Record. Nu rijd ik in de Ford Kuga waar ik heel blij mee ben.”

Inmiddels is Dicky van administratief medewerker al jaren fulltime boekhouder bij Ford Wensveen. Dat is gelukt door haar enorme doorzettingsvermogen en leergierigheid. Maar zeker ook te danken aan de steun van haar man. In die tijd was het niet gebruikelijk dat ‘de vrouw’ pas eind dertig een gezin ging stichten, fulltime bleef werken en haar man 16 jaar lang volledig het huishouden ging runnen en doordeweeks grotendeels voor de kinderen zorgde. Toen de kinderen volwassen werden, is haar man weer in dienstverband gaan werken en ruilde Dicky haar boeken in voor pianoles, schilderen en zingen bij zanggroep Joy.

Van huis uit kreeg Dicky mee hoe het er in een familiebedrijf kan toegaan.  Dat Ford Wensveen ook een echt familiebedrijf is, heeft ze altijd als prettig ervaren. Toen ze bij het bedrijf kwam werken haalde Nico net zijn rijbewijs, ging Bedrijfskundige Economie studeren aan de Erasmus Universiteit en tijdens zijn baan als opleidingsmanager bij het NIVE – waar hij ook zijn huidige vrouw Sylvia ontmoette - organiseerde hij de opleiding Hoger Financieel Administratief Management (HOFAM). Dat deze jonge Nico later haar leidinggevende werd, was geen probleem voor Dicky. “Nico had verstand van zaken en ik kon goed met hem sparren. En net zoals met zijn vader kon ik altijd open zijn over mijn ambities binnen het bedrijf en kreeg ik daarvoor alle ruimte.”

Dicky en Nico hebben beiden een kantoorruimte op de verdieping van de showroom. Handig voor een kort overleg met elkaar en de rust om je werk te doen. “Natuurlijk zoek ik mijn collega’s op met de koffie- en lunchpauzes of op andere momenten. Er is hier echt een wij-gevoel. We runnen dit bedrijf met elkaar.”  Ze ziet nog steeds genoeg uitdaging binnen Wensveen en heeft het erg naar haar zin. Ze voelt zich ook echt duizendpoot, zoals haar vader zijn boekhoudster vroeger omschreef. Ze ondersteunt de afdelingen van verkoop tot verzekeringen en ze houdt zich bezig van belastingaangiftes tot aan rapportages.

Hoewel Dicky echt van de cijfers is trekken haar collega’s dit toch wel een beetje in twijfel. Want klokkijken is en blijft moeilijk voor haar. Op de dag dat Dicky haar 25-jarige jubileum vierde grapte ze zelf of het wel klopte dat dit haar jubileum was. Ze is namelijk dagelijks standaard minstens 10 minuten te laat. “Als ik dit doorreken – en daar ben ik goed in - mag ik pas over een half jaar mijn jubileum vieren.”  Feit is, dat Dicky al jarenlang een buitengewoon waardevolle kracht is bij Ford Wensveen. “En ik ben zo dankbaar dat ik mijn dromen en wensen, privé en zakelijk, heb kunnen combineren!”